“อะไรก็ได้” มันยากอ่ะ

    เมื่ออาทิตย์ที่แล้วได้มีโอกาสไปเดินเล่นที่เดอะมอล์บางแค (โห..ไปเดินเล่นซะไกลเลย)

เที่ยงแล้ว ! หิวอ่ะก็เลยหาไรกินซะหน่อย ซักครู่ก็มีพ่อลูกคู่หนึ่งมานั่งกินข้าวข้าง ๆ

ลูกชายอาสาพ่อไปซื้อน้ำมาดื่ม

ลูกชาย : ป๊า เอาน้ำไรอ่ะเดี๋ยวไปซื้อมาให้

ป๊า : อืม.. เอาน้ำอะไรก็ได้

ลูกชายเดินไปอย่างมึนงง ก็ที่จะหันกลับมาถามป๊า

ลูกชาย : ป๊าาาา น้ำอะไรก็ได้ มันยากอ่ะ

ป๊า : เอออออ น้ำอะไรก็ได้มันยากงั้นเอาน้ำาาาา ชาดำเย็นก็แล้วกัน

ลูกชายหันกลับไปซื้อน้ำได้อย่างง่ายขึ้น

เคยมั้ย….ที่เราต้องรับอาสาไปซื้ออะไร อะไร ให้คนอื่น เช่น

วันนี้จะกินอะไร อะไรก็ได้

โอ้โห  ไม่ออกความคิดเลย

ถามอีกคน วันนี้กินไร ตามใจ อะไรก็ได้

มาอีกคนละ ทีนี้ก็เหลือเราล่ะซิที่ต้องมาคิดว่าจะซื้ออะไร

เห็นว่ามันอะไรก็ได้ก็ถูกอ่ะนะ แต่เชื่อมั้ยว่ามันยากนาาา

อย่างที่น้องเค้าพูดจริง ๆ นั่นแหละ

เราได้ยินมาก็เลยมานึกถึง ตัวเรามั่ง เราเจอคำนี้มาทั้งชีวิตเรา เพิ่งจะมานึกเอะใจ

ก็วันนั้นแหละ ว่ามันยาก ทีหลังเราจะได้เจาะจงไปเลยว่าอยากได้อะไร เพราะอะไรก็ได้ มันยาก